Het begijnhof, dat officieel de naam "Prinselijk Begijnhof Ten Wijngaarde" draagt, werd gesticht in de 13de eeuw. Pas in 1930 overleed het laatste Brugse begijntje, dat zich volgens de regels van haar orde had gewijd aan apostolische armoede. Sinds 1937 wordt het pittoreske domein aan het Minnewater bewoond en beheerd door benedictijnennonnen. Ondanks dat het een klooster is, zijn het begijnhofmuseum en de traditionele kloostertuin dagelijks te bezoeken. Een bezoek aan het begijnhof is gratis.
Tuinidylle door de seizoenen heen
De Belgische toevoeging aan de naam "zum Weingarten" (Ten Wijngaarde) suggereert dat de binnenplaats, zoals veel gebouwen die je tegenkomt tijdens een wandeling door Brugge, begroeid zou kunnen zijn met wilde wijnranken. Vooral in de herfst draagt de typische wijnrode kleur bij aan het pittoreske gezicht van Brugge. In feite wordt de tuin van het Begijnhof meer gekenmerkt door de aanblik van meer dan 60 populieren voor witgekalkte bakstenen huizen. In de lente zorgen narcissen voor een geel tapijt van kleur op de pittoreske binnenplaats.
De geschiedenis van het begijnhof
Toen het hofje werd gesticht, maakten de (vrouwelijke) begijnen en (mannelijke) geuzen deel uit van een religieuze beweging die zich afkeerde van de seculiere waarden van de christelijke kerk. In tegenstelling tot de rest van Europa werden de begijnen in Vlaanderen niet vervolgd of gestraft door de kerk en konden ze een onafhankelijk leven opbouwen in begijnhoven in verschillende steden. In de middeleeuwse samenleving ontwikkelden de begijnhoven zich tot toevluchtsoorden voor ongehuwde vrouwen en weduwen die in de religieuze gemeenschap een (nieuwe) zin in het leven vonden. De begijnhoven waren minder streng in hun interpretatie van kerkelijke wetten dan kloosters. Zo deden begijnen afstand van hun geloften en konden ze op elk moment het hof verlaten en een wereldlijk leven hervatten.
Toeristische betekenis van het begijnhof
Het Begijnhof is de ideale plek voor een korte pauze tijdens een rondleiding door Brugge. Omgeven door idyllische groene huisjes kun je er heerlijk tot rust komen. Een bezoek aan het Begijnmuseum in het Begijnhuisje biedt interessante inzichten in de fascinerende levenswijze van de begijnen, die vandaag worden beschouwd als rolmodellen voor een zelfbepaalde levenswijze. In het feminisme worden de begijnen ook vaak genoemd als de eerste vertegenwoordigers van een progressieve vrouwenbeweging. In het museum kun je zelf zien of dit realistisch is.
