De hoofdkerk van St. Michaelis, beter bekend als de Michel van Hamburg, is een van de beroemdste en traditioneelste bezienswaardigheden van de Hanzestad. Het godshuis van de Evangelisch-Lutherse Kerk op de Engelse Plank wordt beschouwd als een van de prachtigste barokkerken in Noord-Duitsland en werd verschillende malen herbouwd na door brand en oorlog te zijn verwoest. Bezienswaardig zijn de torenklok, die als de grootste van Duitsland wordt beschouwd, het barokke interieur en de crypte met graftombes van beroemde Hamburgers. Het is mogelijk de toren te voet of met de lift te beklimmen.
Boven de daken van Hamburg
De protestantse St. Michaelskerk niet ver van de haven en de Landungsbrücken is hét herkenningspunt van Hamburg. Met zijn 132 meter hoge toren, die boven veel gebouwen in het centrum uittorent, lijkt hij van overal aanwezig en dient hij als oriëntatiepunt, vooral voor schepen die over de Elbe naar Hamburg varen. De toren heeft ook een uitkijkplatform. Deze is toegankelijk voor bezoekers en biedt een spectaculair uitzicht over de stad op een hoogte van ongeveer 82 meter.
Duitslands grootste torenklok
Een andere bijzonderheid is de grootste torenklok van Duitsland, die zich vlak onder het uitkijkplatform bevindt. Hij heeft een totale diameter van acht meter, waarbij de grote wijzer alleen al bijna vijf meter meet. Hij werd in 1911 in gebruik genomen, later omgebouwd tot elektrische aandrijving en wordt sinds 1994 radiografisch bestuurd. De vijf kerkorgels zijn eveneens neo-barokke klankmonumenten, vooral vanwege hun bijzondere klankkleur. Bezoekers kunnen hun melodie elke dag om 12 uur meemaken, wanneer de organist het instrument een kwartier lang bespeelt.
Er wordt ook muziek gespeeld door de "Türmer vom Michel". Volgens een oud gebruik blaast hij op zijn trompet een koraal in alle vier de richtingen. Het spektakel wordt tweemaal per dag op weekdagen en eenmaal per dag op zon- en feestdagen gevierd.
Een blik op de geschiedenis
Het herkenningspunt heeft een lange geschiedenis. De "kleine Michel" werd voor het eerst gebouwd in de jaren 1600. Het diende als een bijkerk bij een pestkerkhof buiten de stadsmuren. Pas rond 1650 werd het gebouw opgetrokken op de huidige plaats, op de plaats van de vroegere St. Michael's Chapel.
Maar het trotse heilige gebouw was al twee keer bijna volledig ten prooi gevallen aan verwoestende branden. Toen het na de laatste brand werd herbouwd, werd op verzoek van de burgers de oude buitenvorm behouden. De constructie is brandveilig en gemaakt van beton en staal en kon in 1912 eindelijk weer voor het publiek worden opengesteld, geheel volgens het origineel.
Maar ook tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef het gebouw niet gespaard, want in 1945 werd het schip getroffen door een bombardement en opnieuw zwaar beschadigd. De kerktoren overleefde de oorlog echter ongeschonden. Sinds de jaren tachtig is het heilige gebouw voortdurend gerenoveerd. Dit omvat de vernieuwing van de toren, het koperen dak, de renovatie van de crypte en een binnenrenovatie.
