Jezuïetenkerk

De Jezuïetenkerk bepaalt op haar eigen manier de oude stadswijk van Heidelberg, want het gebouw is door zijn elegante verschijning van een unieke schoonheid. Toch heeft ook de grootste katholieke kerk van Heidelberg een bewogen geschiedenis. Bijna een generatie lang was het maar half afgebouwd en werd het zelfs als militair hospitaal gebruikt, en het duurde meer dan honderd jaar voordat de kerktoren voltooid was. Na een volledige renovatie vierde de jezuïetenkerk in 2009 haar voltooiing 250 jaar geleden en tegelijkertijd haar wijding als katholieke parochiekerk 200 jaar geleden.

Bouw en voltooiing

Na het einde van de Paltsopvolgingsoorlog lag heel Heidelberg in puin. Keurvorst Johan Wilhelm constateerde een toestroom van gelovigen naar de calvinisten, dus werden jezuïeten naar de stad aan de Neckar gestuurd. Deze moesten iedereen terugvoeren tot het juiste geloof en de toenmalige Reformatorische Heiliggeistkirche haar rang ontnemen. In 1705 werd het Jezuïetencollege gebouwd met stenen uit de Dikke Toren van het kasteel. Er moest een nieuwe kerk worden gebouwd, direct naast het college, en daarom werd de eerste steen van de Jezuïetenkerk gelegd op Paaszondag 1712.

De metselaar Johann Adam Breunig bracht een ontwerp van het Schwetzingen Paleis naar Düsseldorf. Als beloning kreeg hij van keurvorst Johann Wilhelm de opdracht de kerk te bouwen. Breunig ontwierp een hallenkerk met drie schepen en gebogen steunberen, waarbij hij de Jezuïetenkerk Il Gesu in Rome als model nam. Toen de Heidelbergse kerk nog maar half af was, stierf de keurvorst. Vanaf dat moment diende het overdekte gedeelte van de Jezuïetenkerk van Heidelberg als provisorisch gebouw.

In 1749 zette keurvorst Carl Theodor de bouw voort tot deze in 1759 voltooid was. Na de opheffing van de jezuïetenorde in 1777 werd het gebouw in 1793 omgevormd tot een militair hospitaal. Pas op 1 november 1809 werd ze ingewijd als enige katholieke parochiekerk van Heidelberg. Pas in 1872 kreeg het gebouw zijn klokkentoren.

Barok gebouw

Vandaag de dag maakt het interieur indruk door de overvloed aan licht die door de grote ramen wordt gecreëerd. Het barokke meubilair bestaat niet meer. De rijk versierde voorgevel heeft een mediterraan effect, met het standbeeld van Jezus in het midden. Keurvorst Frederik de Overwinnaar werd in een grafkelder begraven. De ingang van het voormalige Jezuïetencollege bevindt zich ten oosten van de kerkportalen. De voormalige Jezuïetenfaciliteiten worden nu gebruikt door de universiteitsadministratie.

Over het algemeen is het gebouw onopgesmukt. De lichtinval zorgt echter voor een bijzonder effect van het op het zuiden gerichte kerkinterieur.

Tegenwoordig herbergt de kerk het Museum voor Heilige Kunst en Liturgie, waar bezoekers kunst uit de 17e tot 19e eeuw kunnen bezichtigen. De tentoonstelling, met onder meer een zilveren Madonna uit 1735, is een documentatie van het werk van de Jezuïeten van de toenmalige keurvorstelijke Palts.