Kasteel van Heidelberg

  1. Home
  2.  › 
  3. Duitsland
  4.  › 
  5. Heidelberg

De geschiedenis van het kasteel van Heidelberg gaat terug tot de 13e eeuw, toen de keurvorsten van de Palts een kasteel in Heidelberg lieten bouwen. In de daaropvolgende eeuwen werd de bezienswaardigheid verder ontwikkeld tot een kasteel dat vandaag bezoekers uit de hele wereld verrukt met zijn renaissance-architectuur. Tijdens de Dertigjarige Oorlog kwamen de historische muren onder vuur te liggen: ondanks verschillende pogingen tot wederopbouw is Kasteel Heidelberg tot op de dag van vandaag een ruïne. Twee blikseminslagen in de 18e eeuw hebben bijgedragen tot het verval ervan.

Maar in de loop der eeuwen ontwikkelde de ruïne haar eigen speciale aantrekkingskracht op bezoekers, en met name in de 19e eeuw werd Heidelberg en zijn kasteel een toeristische hotspot. In zijn ruïnestaat werd het kasteel een symbool van de romantiek; zelfs Mark Twain veredelde kasteel Heidelberg in zijn werk A Tramp abroad vanwege de gunstig gelegen combinatie van vervallen architectuur en natuur. Goethe zou ooit door de muren van het kasteel van Heidelberg hebben gewandeld, en de verzen van Marianne von Willemer die op een gedenkplaat op deze plaats zijn vereeuwigd, zijn aan hem opgedragen. Hij schetste de ruïnes in een prominente aquarel. Ook Joseph von Eichendorff en Friedrich Hölderlin waardeerden de indrukwekkende ruïnes in Heidelberg.

Ook vandaag nog zijn de contouren van de historische vertrekken ter plaatse te zien - van het bibliotheekgebouw over de Friedrichsbau, gerestaureerd in de stijl van het historisme, tot de Gesprengter Turm, die ook door Goethe in een schets uit 1779 werd vereeuwigd. Naast de historisch bewaarde ruïnes beschikt het kasteel van Heidelberg ook over een uitgestrekte paleistuin, die uitnodigt tot een wandeling in de stijl van een park. De geschiedenis van de paleistuin, bekend als de Hortus Palatinus, gaat terug tot de 17e eeuw, toen het prachtige groen werd aangelegd in opdracht van de plaatselijke keurvorst, Frederik V. De paleistuin is ook een plaats van verering. Vandaag de dag biedt het een wijds uitzicht over de stad, de rivier de Neckar en de Oude Brug. Op de tegenoverliggende oever ligt de populaire Philosophenweg (Filosofenpad).