"El Silbo" - Berichten vliegen over de vallei
De geografische ligging van La Gomera kan er debet aan zijn dat "El Silbo", de fluittaal, hier vele generaties geleden werd gebruikt als een middel waarmee boeren over een vallei konden communiceren. Lang voordat de Canarische eilanden werden verrijkt met de zegeningen van internet en smartphones, werd er op La Gomera al gefloten. Dit is uniek in de wereld en trok zelfs de aandacht van de UNESCO, die "El Silbo" in 2009 op de Werelderfgoedlijst plaatste. Met zeer speciale technieken is het mogelijk de normale spraakklanken na te bootsen en klinkers en medeklinkers te produceren. Een aanzienlijk aantal inwoners van het eiland beheerst nog steeds deze "vliegende boodschappen", die vakantiegangers vooral tijdens feesten tegenkomen.
De kleine bananen van de Canarische Eilanden
Als je van bananen houdt, mag je de kleinere die op de Canarische Eilanden groeien niet missen. Kenners geloven dat alleen deze echt lekker zijn. Net als op het naburige eiland La Palma gedijen ze hier vaak onder het dak van beschermende dekzeilen. Deze zijn geen vormend element van de eilanden, maar de boeren leefden al van de opbrengst van de bananen voordat de vakantiegangers deze werelden voor zichzelf ontdekten. Op La Gomera groeien ze prachtig en vormen ze samen met de bloemenpracht en de statige palmbomen een landschap waarin Moeder Natuur zich van haar meest genereuze kant laat zien. In de jaren zeventig van de vorige eeuw waren het vooral dropouts of sympathisanten van de ontluikende hippiecultuur die de weg naar La Gomera kwijtraakten.
Vertragen in het laurierbos
Tegenwoordig is er een klein vliegveld bij de hoofdstad San Sebastián, maar de landingsbaan is zo kort dat alleen kleine vliegtuigen hier kunnen landen na binnenlandse vluchten. Veel vakantiegangers komen echter via Tenerife en gaan dan aan boord van een veerboot van de rederij Fred Olson naar het op één na kleinste van alle Canarische eilanden. En de meesten dragen hun wandelschoenen al tijdens de vlucht om hun bagage te verlichten. La Gomera is nauwelijks groter dan de stadstaat Bremen en is een bijzonder geschikte vakantiebestemming voor mensen die het gewoon wat rustiger aan willen doen. Zij krijgen daartoe volop de gelegenheid tijdens wandelingen door laurierbossen, reuzenvarens en onder de lianen van knoestige boomreuzen.
Garajonay - een bijna mystieke wereld
Het Garajonay Nationaal Park staat al iets meer dan drie decennia onder bescherming van de UNESCO. Dit is een bijna mystieke en soms mistige wereld met waterrijke kloven waar de Rio de el Cedro zich in de diepte stort met een waterval van honderd meter. Daar, tussen de bergen van het noorden, ligt het pittoreske dorpje Hermigua te midden van een groen landschap. De zogenaamde "tweelingrotsen" Roques de San Pedro, die werden gevormd door vulkaanuitlaten, zijn de herkenningspunten van dit gebied. Vroeger stond hier een suikermolen, maar het eens zo belangrijke exportproduct van de Spaanse immigranten verloor daarna steeds meer aan belang. Het Dominicaanse klooster El Convento de Santo Domingo met zijn Toscaanse zuilen en gotische bogen kijkt terug op een lange geschiedenis.
Na de wandeling, een duik in het zeewaterzwembad
Het zijn de dorpen in het noorden die een bijzondere aantrekkingskracht uitoefenen op de vakantiegangers op La Gomera. Wandelaars kunnen in het Juego de Bolas Bezoekerscentrum meer te weten komen over de flora, fauna en bijzondere geologische kenmerken van deze regio. Daar worden ook gratis begeleide wandelingen georganiseerd. Aan dit centrum zijn een etnografisch museum en een botanische tuin verbonden. En wie na vele kilometers te voet, over heuvels en dalen, de streek heeft verkend en zin heeft in een frisse duik, kan terecht in het zeewaterzwembad. Het gebruik van de faciliteit op de oude pier is echter alleen aan te bevelen wanneer de branding niet te zwaar is en is nogal gevaarlijk bij hoge deining.
Valle Gran Rey - de Vallei van de "Grote Koning".
Een van de grandioze ervaringen op La Gomera is een wandeling in de Valle Gran Rey met zijn terrasvormige steile flanken die aflopen naar de zee waar ze uitkomen in een prachtige baai. Dit is dan ook een hotspot van het internationale toerisme, want in Valle Gran Rey zijn er talrijke accommodaties in finca's en particuliere huizen in La Playa, La Puntilla en Vueltas. Baden in deze vallei gebeurt op kleine strandjes waar het vulkanische zand zo zwart is als de nacht. Wie graag naakt baadt, gaat naar Playa del Inglés. De "Vallei van de Grote Koning" ontwikkelde zich in de jaren zeventig tot een populaire vakantiebestemming. Een deel van de charme die deze regio onderscheidde in de tijd van "flower power" is bewaard gebleven.
Het geadopteerde thuis van vele grote zeedieren
Niet alleen wandelaars maar ook mountainbikers vinden in Valle Gran Rey uitstekende omstandigheden voor vrijetijdsbesteding. Hier vertrekken ook de populaire walviskijkboten, want in de Atlantische zones voor La Gomera leven 26 soorten dolfijnen en walvissen. Hoewel het ferryverkeer en marineoefeningen enige problemen veroorzaken voor de grote zeedieren, is de populatie van de "blauwe wonderen" in het zicht van Valle Gran Rey grotendeels constant gebleven. Onderzoekers voeren al jaren campagne om van dit gebied een beschermd gebied te maken. Als de zee rustig is, lijkt het voor bezoekers op boten alsof de tuimelaars boven een spiegel van azuurblauw glas zweven. Maar volgens de statistieken wordt elke griend in de zeestraat tussen La Gomera en Tenerife twee keer per jaar door een schip geramd.
De droom van biologen om walvissen te beschermen
Overal in de maritieme zones van de wereld wordt veel geld verdiend met walvissen kijken. La Gomera is geen uitzondering. Maar er gaan steeds meer stemmen op die terughoudendheid van deze industrie eisen, omdat de walvissen en dolfijnen worden verstoord in hun habitat en vooral in hun voeding. Af en toe drijven spitssnuitdolfijnen levenloos naar de kust van het eiland na een aanvaring met een van de snelle boten of veerboten. Mariene biologen willen meetapparatuur gebruiken om de gedragsnormen van de walvissen te bestuderen. Dit is ook om te voorkomen dat deze zoogdieren verdwalen. Velen van hen dromen echter nog steeds van een toevluchtsoord op La Gomera.
Waar Columbus zijn watervoorraden aanvulde
La Gomera is ook een eiland waar legendes al eeuwenlang van generatie op generatie worden doorgegeven. Een daarvan is die van Christoffel Columbus, die op zijn verdere reis naar het westen eigenlijk een weg naar India zocht en bij toeval de weg naar Amerika vond. In San Sebastian, waar vrolijke jachten en kleurrijke boten in de kleine haven schommelen, staat een oud douanehuis uit de 17e eeuw. Hier, in het Casa Aduana op de Plaza, werden ooit voor de export bestemde goederen geregistreerd en opgeslagen. Volgens een van de legendes ververste Christoffel Columbus in 1492 zijn watervoorraad voor de reis over de oceaan op de binnenplaats van het douanehuis. Natuurlijk weet niemand echt of het verhaal waar is.
Een Guanche offer- en cultuurplaats
La Gomera heeft ook een tafelberg genaamd La Fortaleza. Als u die wandelt, kunt u zich verheugen op het beste panoramische uitzicht dat dit eiland te bieden heeft. Hierboven, op een hoogte van 1.241 meter, bevond zich in de oertijd een offer- en cultuurplaats van de Guanchen. Er is weinig bekend over hun riten, alleen cirkelvormige symbolen op de rotsen zijn overgebleven. Ze zijn ook te vinden op de naburige eilanden. Als u de Mirador de Abrante beklimt, moet u een goed hoofd voor hoogtes hebben, want op 600 meter hoogte kijkt u rechtstreeks neer op het prachtige dorp Ogulo met zijn koloniale gebouwen. Er bestaat geen twijfel over: La Gomera straalt een buitengewone magie uit. Met sprookjesbossen, met puur natuur, altijd groene nevelwouden en met walvissen en dolfijnen voor de natte deur. Maar ook met leuke bewoners die zich erg thuis voelen in hun rol als gastheer.
