Cookeilanden

De geschiedenis van de Cookeilanden, de kleine eilandengroep ten zuidwesten van de Genootschapseilanden in de Stille Oceaan, ging gepaard met de vestiging van Nieuw-Zeeland. Volgens de Polynesische legenden waren het de Maori, de inheemse bevolking van deze regio, die vanaf het hoofdeiland Rarotonga naar hun nieuwe thuis vertrokken. De naam Cook Island is ter nagedachtenis aan de zeevaarder James Cook, die Rarotonga echter nooit te zien kreeg tijdens zijn reizen door de Zuidzee. De archipel wordt gekenmerkt door een warm en vochtig zeeklimaat en heeft een subtropisch karakter. Het is bedekt met kokospalmen en omgeven door koraalriffen. De hoogste vulkanische berg is Tuputea op Rarotonga met een hoogte van 890 meter. De vruchten van de vruchtbare grond zijn voornamelijk bestemd voor de Nieuw-Zeelandse markt.

• Landenprofiel Cookeilanden