Het Piazza del Popolo (Volksplein) is een beroemd plein in Rome, met in het midden een van de oudste obelisken van de stad.
Geschiedenis van het plein
Wie vroeger vanuit het noorden Rome binnenkwam, ging eerst via de Porta del Popolo het piazza op. Het plein dankt zijn naam aan de kerk Santa Maria del Popolo, waar vandaag de dag nog veel werken van de beroemde kunstenaar Caravaggio te zien zijn. Er zijn ook twee andere kerken op de piazza, tegenover elkaar. De twee "tweelingkerken" Santa Maria del Montesanto en Santa Maria del Miracoli werden in de 17e eeuw gebouwd en moesten symmetrisch zijn, maar de bouwmeester had daar problemen mee, aangezien het ene bouwterrein aanzienlijk groter was dan het andere.
Volgens de legende staat Santa Maria del Popolo op de plaats waar de vervloekte ziel van Nero in een oude walnotenboom woonde. In de 11e eeuw werd de boom geveld en werd er een kleine kapel gebouwd. Toen dit te klein werd, liet paus Gregorius IX het vergroten. Aangenomen wordt dat de naam afkomstig is van het feit dat de kerk gebouwd is voor het volk, de Italiaanse popolo. Het is ook mogelijk dat de naam is afgeleid van een voormalig populierenbos. Het interieur van de kerk draagt de handtekening van de kunstenaar Bernini. Hij herontwierp de kerk in de 17e eeuw. In de beroemde kerk zijn ook werken van Rafaël te vinden.
In het midden van het plein staat de obelisk Flaminio. De 24 meter hoge obelisk zou meer dan 3300 jaar oud zijn. Het werd op bevel van keizer Augustus naar Rome gebracht, maar vond aanvankelijk zijn plaats in het Circus Maximus.
