De Sint-Jacobskerk is een katholieke bakstenen kerk in het oude centrum van Brugge, bekend om zijn vele kunstschatten. Het kan gratis worden bezocht van vrijdag tot maandag.
Geschiedenis van de St. Jacobskerk
De kerk werd gebouwd in het begin van de 13e eeuw, aanvankelijk als een kleine kapel. In die tijd bestond het gebouw uit een schip en had het een dwarsschip. In de 15e eeuw werd de eerste steen gelegd voor het huidige uiterlijk van de kerk. Dankzij schenkingen van de hertogen van Bourgondië en de gilden van de Hanzestad Brugge werd de kerk tussen 1457 en 1512 uitgebreid tot een hallenkerk met drie beuken. De noordelijke zijbeuk, verschillende zijkapellen en het houten koorgewelf werden gebouwd. Van het eerste gebouw uit de 13e eeuw is alleen het dwarsschip overgebleven. Tijdens de beeldenstorm werd in 1580 ook de St. Jacobskerk geplunderd. Belangrijke schilderijen gingen verloren in het proces.
In de 17e en 18e eeuw kreeg het gebouw steeds meer barokke elementen. In de jaren negentig van de 17e eeuw werden opnieuw verschillende zijkapellen aan de kerk toegevoegd, zoals de kapel van de chirurgijns, de kapel van de H. Antonius en de huidige sacristie. Bovendien werd het houten kruisribgewelf toegevoegd en werden de noordelijke en zuidelijke ingangsportalen gebouwd. De koorvensters werden dichtgemetseld en de spitsboogvensters werden vervangen door segmentbogen. Ook het interieur werd gerenoveerd in barokstijl. Uit deze periode dateren meubelen en enkele schilderijen, waaronder "Aanbidding der Koningen".
In de 19e eeuw werden de sacramentskapel en het noordelijk koor verbouwd. Een bovenbouw met neogotische toevoegingen werd toegevoegd. De westgevel werd gerestaureerd in zijn oorspronkelijke vroeggotische stijl. In 1910 en 1911 werd het noordertransept, nog het laatste element van het 13de-eeuwse gebouw, gerestaureerd.
