De 25 april brug is een van de herkenningspunten van de stad Lissabon. De naam van de imposante hangbrug herinnert aan de dag in 1974 waarop de zogenaamde "Anjerrevolutie" een einde maakte aan het autoritaire regime van de Estado Novo dat bijna een halve eeuw lang in Portugal had geheerst.
De rode anjer werd het symbool van een nieuw tijdperk, toen de bevolking bloemen in de geweren van de soldaten stopte. De brug heeft in de loop van zijn geschiedenis verschillende namen gehad: Ponte sobre o Tejo, Ponte Salazar en tenslotte Ponte de 25 Abril. Hij kruist de Taag, die als Fuente Garcia ontspringt in de hoogten van de Montes Universales en na duizend kilometer de Atlantische Oceaan bereikt in Lissabon.
Golden Gate Brug als model
Hoog boven de Ponte de 25 Abril houdt een standbeeld van Christus een beschermende hand boven een massief bouwwerk. Hij vertoont een opvallende gelijkenis met de Golden Gate Bridge in San Francisco. Zelfs de kleur van de brugtorens en de talrijke steunen zijn naar het voorbeeld op de Stille Oceaan gemodelleerd. De 2.278 meter lange hangende structuur verbindt de stad Lissabon met de voorstad Almada. Zeventig meter boven het water van de Taag passeren dagelijks zo'n 150.000 auto's over de brug. Het speelde in 1969 een rol als een van de locaties in de James Bond-film "On Her Majesty's Secret Service".
De spoorweg onder het wegdek
De Ponte de 25 Abril is een van de belangrijkste verkeersaders van de Portugese metropool en heeft een spoorlijn onder het wegdek. Lange tijd hebben de mensen aan deze westkant van het Iberisch schiereiland zich afgevraagd of er een alternatief zou kunnen zijn voor de eens bloeiende veerdienst tussen de twee oevers van de Taag, die na de brug een vier kilometer brede rivier wordt. Pas met de vooruitgang van de industrialisatie en de verwerking van ijzer realiseerden de ontwerpers van de Ponte zich dat de onderneming van een hangbrug kon slagen.
Het kredietaanbod van de Amerikanen
In het midden van de jaren vijftig van de vorige eeuw rijpten de ideeën en leidde het tot de aankondiging van een internationale wedstrijd. Er werden echter slechts vier offertes ingediend. Hoewel het meest innovatieve van alle voorstellen uit Duitsland kwam, kreeg het Amerikaanse architectenbureau David B. Steinman de opdracht omdat het de Portugezen het beste krediet kon bieden. En dat was een belangrijke factor met het oog op de verzwakkende economische macht van het land.
Een fundering van tachtig meter diep
In november 1962 werd de eerste spade de grond in gestoken voor het project, dat een mijlpaal was voor Lissabon, met funderingen die tot bijna tachtig meter diep in de oevers van de Taag waren geperst. Het staal voor de vakwerkliggers en de masten werd uitsluitend uit de Verenigde Staten aangevoerd. Bijna drieduizend arbeiders waren bij de bouw betrokken. De brug werd op 6 augustus 1966 ingehuldigd en werd aanvankelijk "Ponte Salazar" genoemd, naar de zittende heerser en dictator Antonio de Oliveira Salazar, die in 1970 overleed. Voor de inwoners van Lissabon is het stalen wonder over de brede rivier gewoon de "Ponte". Sinds de ingebruikneming loopt de autosnelweg A2/IP7 over de brug. Eén keer per jaar is het afgesloten voor verkeer - dan vindt hier de start plaats van de traditionele halve marathon van Lissabon.
